پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

تعداد هیئت علمی‌های ناکارآمد یا به اصطلاح خاموش در دانشگاه‌ها کم نیست و با کمی جستجو در دانشگاه‌ها می‌توان دید که جمعیت زیادی از اساتید هیچ کار پژوهشی و ارتباط با صنعتی ندارند.

وزیر علوم درباره افزایش تعداد پژوهش‌های کاربردی دانشگاه‌ها و همچنین برنامه ترغیب اساتید برای فعال شدن در انجام پروژه‌های مشترک با صنعت توضیح داد.

صرف از نظر صحبت درباره اعضای هیئت علمی بازنشسته دانشگاه‌ها که اطلاعی از فعالیت پژوهشی و آموزشی آن‌ها در دست نداریم، برای ۲۴۸۵ عضو هیئت علمی شاغل دانشگاه‌های علوم پزشکی هیچ مقاله، H-Index و G-Index ذکر نشده است و ۶۱۷ عضو دارای تنها یک مقاله و ۲۱۸ عضو دارای دو مقاله هستند که این نشان از خاموش بودن اساتید دارد. البته وزارت بهداشت در این خصوص اعلام کرده است که آمار اعضای هیئت علمی خاموش دانشگاه‌ها طی سال‌های متوالی با برنامه‌ریزی‌ها و تدابیر مناسب کاهش پیدا کرده است و اکنون حدود ۵۰۰۰ عضو هیئت علمی (یعنی کمتر از ۲۵ درصد ۲۱ هزار و ۷۵۲ عضو هیئت علمی شاغل و بازنشسته دانشگاه‌ها)، خاموش هستند.

درحقیقت از آن زمان که بحث پژوهش‌های کاربردی و بهره‌گیری از رساله‌ها و مقالات قشر تحصیل کرده جامعه به میان آمد و دانشگاه‌ها به سمت نسل سوم و چهارم شدن حرکت کردند، مسئولیت‌های سنگینی برعهده اعضای هیئت علمی گذاشته شد چرا که آن‌ها از آن پس باید با تکیه بر دانش روز، تجارب تحصیلی و کاری، دانشجویان را آماده می‌کردند تا باری از دوش کشور بردارند. قرار گرفتن در این راه به شرطی مهم و اساسی نیاز داشت، آن هم اینکه اساتید، خود از افراد منفعل و گوشه‌گیر دانشگاه نباشند و برای برداشتن گام‌هایی بزرگ، حداقل طی کردن مسیر‌های کوچک را تجربه کرده باشند، اما متاسفانه اکثر دانشگاه‌های کشور در این خصوص با مشکل مواجه شدند، چون هر دانشگاه معمولا با گروهی از اساتید روبه‌رو بود که هیچ کار پژوهشی یا مقاله نابی نداشتند.